Polyester! Een kleurrijke satire op de Amerikaanse achtertuin die je hart zal veroveren

De jaren 80 waren een tijdperk van exces en extravagantie, een tijd waarin alles groter en gekker moest zijn. Deze esthetiek vond haar weg naar alle uithoeken van de cultuur, van muziek tot mode, en natuurlijk ook naar de filmindustrie. In dit tumultueuze decennium ontstond “Polyester,” een bizarre en briljante satire van John Waters op het Amerikaanse suburban leven, compleet met badmouches, ongewone relaties en een kleurrijke esthetiek die je niet snel zult vergeten.

De film draait om Francine Fishpaw, een vrouw in de veertig die vastzit in een leven van routine en frustratie. Haar huwelijk met de onbetrouwbare, gierige Elmer is compleet mislukt, haar kinderen zijn rebelse tieners die zich meer bezig houden met drugs dan met huiswerk, en ze voelt zich gevangen in het witte hekwerk van suburbaniteit.

Francine’s leven draait volledig om wanneer ze een jonge, charmante videotheekmedewerker ontmoet genaamd Todd Tomorrow. Hij is alles wat Elmer niet is: jong, energiek, en vol voorliefde voor Francine. De vonken vliegen tussen hen beiden, en Francine begint zich voor het eerst in jaren weer gelukkig te voelen.

Maar de weg naar geluk is niet zonder obstakels. Elmer weigert Francine los te laten en probeert met alle middelen haar terug te winnen. Bovendien wordt Francine geplaagd door een onverwachte ergernis: de onaangename aanwezigheid van haar ex-vriend Cuddles, die zich onverwacht meldt en haar relatie met Todd in gevaar brengt.

De cast van “Polyester” is even kleurrijk als de film zelf. Divine, Waters’ vaste muze, speelt de rol van Francine Fishpaw met overgave. Haar prestaties zijn zowel hilarisch als ontroerend, wat haar karakter tot een complexe figuur maakt die je tegelijkertijd wilt knuffelen en wegrennen.

De overige rollen worden eveneens vol enthousiasme gespeeld. Tab Hunter is briljant als Todd Tomorrow, de charmante videotheekmedewerker die Francine’s hart verovert. En natuurlijk mag de aanwezigheid van Mink Stole niet ontbreken, een Waters-veterane die zich in “Polyester” bekwam als de narcisthe en maniakale Lulu.

De productie van “Polyester” is even iconisch als de film zelf. Waters gebruikte een unieke techniek waarbij het publiek bij zijn voorstellingen speciale “Odorama” kaarten ontving. Deze kaarten bevatten scratch-and-sniff vakjes die bij verschillende scènes werden geactiveerd, waardoor de kijker letterlijk kon ruiken wat er op het scherm gebeurde.

De film werd geproduceerd met een beperkt budget, wat resulteerde in een rauwe en authentieke esthetiek. De cinematografie van Vincent Perrier is expressief en kleurrijk, terwijl Waters’ regiestijl een perfecte mix is van absurdisme, slapstick en zwarte humor.

Thema’s en boodschap:

“Polyester” is meer dan alleen een hilarische komedie; het is een film die diepgaande thema’s aanraakt zoals liefde, trouweloosheid, sociale verwachtingen en de zoektocht naar geluk. Waters gebruikt zijn gewaagde humor om kritiek te leveren op het traditionele familieleven en de onrealistische schoonheidsidealen van de Amerikaanse samenleving.

De film roept ook vragen op over individualiteit versus conformiteit. Francine’s reis is een verhaal over zelfontdekking en de moed om je eigen pad te volgen, zelfs als dat betekent afwijken van de norm.

Impact en Erfenis:

“Polyester” werd bij zijn release een cultklassieker. De film heeft een enorme impact gehad op onafhankelijke cinema en inspireerde talloze filmmakers die volgden. Waters’ unieke stijl, gecombineerd met zijn scherpe humor en sociale commentaar, heeft hem tot een icoon van de underground-filmwereld gemaakt.

De film blijft relevant vandaag de dag omdat het thema’s behandelt die tijdloos zijn. De zoektocht naar liefde, geluk en vervulling zijn universele menselijke ervaringen.

“Polyester” is een meesterwerk van absurdistische humor en sociale satire, een film die je niet snel zult vergeten. Het is een ode aan de outsider, een viering van individualiteit en een oproep om je eigen pad te volgen.

Tabel met acteurs:

Interessante weetjes over “Polyester”:

• De film werd geproduceerd met een budget van slechts $450.000, wat uitzonderlijk laag is voor een speelfilm.

• “Polyester” was de eerste film die gebruik maakte van de “Odorama”-techniek, waarmee kijkers tijdens de voorstelling konden ruiken aan verschillende geuren.

• De rol van Francine Fishpaw werd oorspronkelijk geschreven met Divine in gedachten, maar Waters twijfelde aan haar vermogen om de emotionele complexiteit van het karakter te dragen. Na een succesvolle auditie overtuigde Divine hem echter van haar talent.

“Polyester” is een film die je moet zien om zelf te ervaren. Het is een unieke cinematografische ervaring die je zal verrassen, verbazen en ontroeren.